In 1863 werd de vader van Brillant geboren op een hoeve in de Raspaillebosstraat te Grimminge. Grimminge ligt op een 7-tal kilometer van Vollezele. Het lichtbruine paardje werd Prins genoemd en stamde af van voorouders met ronkende namen zoals de 'Dikke van Onkerzele' en de 'Oude Dikke van Wynhuyze'. Boeren waren vastberaden in hun dekbeleid want hun merrieveulen moest, eens ze volwassen was, het zware werk op de akker aankunnen. Daarom werd hun merrie steeds weer gedekt door een raszuivere, gekeurde trekpaarddekhengst. Op de leeftijd van 30 maanden werd Prins goedgekeurd als dekhengst.

Jaarlijks werd rond november een keuring gehouden van de aangeboden hengsten. Een commissie oordeelde dan of de aangeboden hengst voldeed of niet. Alle hengsten waren verplicht deel te nemen aan deze keuring om hun goedkeuring voor het eerstkomende dekseizoen te verkrijgen. Het was en is nog steeds een druk bezocht evenement waar liefhebbers, fokkers en hengstenhouders uit binnen- en buitenland elkaar treffen.

Als gekeurde hengst werd Prins in 1866 verkocht bij Van der Putten in Onkerzele aan August Orincx uit Montignies-lez-Lens (Henegouwen). August had een buitengewone manier van werken bedacht, zo ging hij met zijn hengst tot bij de boeren. Dit was niet gebruikelijk want meestal ging de boer met de paardige merrie tot bij de hengstenhouder. Voor een dekking van Prins vroeg hij een vergoeding van 10 frank (dit is vandaag iets meer dan 40 euro). De boeren gaven de geliefde Prins als snel de koosnaam Gugusse. Prins was niet alleen een veel gevraagde dekhengst maar won daarbij ook nog wedstrijden onder de naam Prins-Gugusse.

Prins en zijn baasje kenden veel succes en beleefden samen een fijne tijd. Maar toen zijn eigenaar August te horen kreeg dat Gugusse, toen tien jaar oud, niet langer door de keuringscommissie als dekhengst zou worden goedgekeurd, besloot hij zijn geliefde hengst in alle stilte te verkopen. Voor 1100 frank en een karlading stro ging Prins naar een paardenhandelaar.

Als veertienjarige hengst kwam Prins uiteindelijk bij Jules Hazard terecht, die hem in Noord-Frankrijk had gekocht. Hazard liet hem inschrijven onder de naam Orange I. Het was bij Jules Hazard in Fosteau dat Prins uitgroeide tot de stamvader van een van de mooiste stallen van het land. Hij schonk Hazard maar liefst zeventien prachtige merries, allemaal onder de stalnaam du Fosteau. Deze merries bleven op de stoeterij om er verder mee te kweken.

Prins, ook bekend als Orange of Gugusse, stierf in 1885 op eenentwintigjarige leeftijd. 1885.

Het roemrijke geslacht van Prins kreeg een echte boost toen zijn zoon Brillant werd uitgeroepen tot het allereerste Belgische trekpaard. Dankzij deze succesvolle bloedlijn beschikte Jules Hazard over een volledige stal met uitzonderlijke kwaliteit, wat zijn stoeterij tot een van de belangrijkste van het land maakte.

Ter ere van Prins – of Orange I – werden later verschillende standbeelden ingehuldigd. In Lennik staat zijn beeld, omdat dit de kantonhoofdplaats van het Pajottenland was. En in Grimminge prijkt Orange I op het prachtige gekasseide dorpsplein, als trotse herinnering aan zijn indrukwekkende verleden.

Van Brillant, het eerste Belgische trekpaard van het Koninkrijk België, staat vandaag een prachtig beeld van Ron De Blaere. Je vindt het zowel aan zijn thuisbasis, Haras de Vollezeele (zie foto Brillant zomert), als aan het Museum van het Brabants Trekpaard.